Categorie archief: musea

Slimme relatiedag

Vandaag werden de ondernemers in de toeristische sector uitgenodig voor een relatiedag. De dag werd georganiseerd door Stoomtrein Goes-Borsele, Berkenhof’s Tropical Zoo en Zeeuwse Zaken. De relatiedag heeft als doel om onze gasten juist te kunnen informeren over de activiteiten en bezienswaardigheden in Zeeland. En dat is nuttig, want ook ik heb nog niet alles bekeken in Zeeland.

Vanmiddag stapten we dus in de stoomtrein, na een kop koffie in restaurant De Goederenloods te Goes. De trein bracht ons naar Kwadendamme, waar een bezoek aan de Tropical Zoo gepland was. In een tropische ruimte heet de eigenaar ons welkom met een warm verhaal over zijn bedrijf. Hij laat ons vol trots zijn opgebouwde Tropical Zoo zien die ooit begon als siertuin, daarna vlindertuin werd en nu uitgebreid is met andere tropische dieren. Naast de prachtige orchideeen en andere bloemen, zweven er diverse mooie grote en kleine vlinders rond. In een speciale poppenkast kan de bezoeker zien hoe een pop zich ontwikkeld tot een echte vlinder. Aan de tropische dierentuin zijn ook tropische dieren, als slangen, spinnen, leguanen en o.a. schildpadden toegevoegd. Na de prachtige rondleiding werd een consumptie aangeboden in het aanwezige restaurant, waar we door de stadsomroeper gevraagd werden ons terug te begeven naar het perron. 

Vanuit Kwadendamme stoomt de trein naar Hoedekenskerke. Dichtbij het perron is de dijk, waar men een prima blik op de Westerschelde heeft. Met meerdere vaargeulen en de zandplaten in het midden is het zicht op het water toch erg anders dan vanaf de duinen bij Zoutelande. Elk deel van Zeeland heeft zijn eigen vergezichten, zo blijkt. Allemaal anders, maar niet minder mooi.

In het dorp was ’t Wienkeltje van Wullempje speciaal geopend voor de bezoekers van de relatiedag. In het museum-winkeltje is de tijd stil blijven staan in de jaren ’30.  Daar staat de bus Vim nog boven het aanrecht naast en vinden we een wasbord met authentiek droogrek in de schuur. In de woonkamer is de bedstee nog in tact en in de keuken hangt de koffiemolen aan de muur. In het winkeltje worden tevens ouderwetse snoepjes verkocht als toverballen, “ulevellen” en jodenvet. Het winkeltje had een topdag met de lange rij wachtenden aan de balie, want natuurlijk werd er door de deelnemers wat snoep ingeslagen voor de terugreis. De dame achter de balie telt de kosten op met gebruik van lei en griffel.

De klok luidt 5 keer en dat betekent dat we ons moeten haasten om tijdig terug te zijn op het perron, waar de trein ons terug zal brengen naar Goes. Een reis door prachtig bloeiende fruitbomen. Ook die hebben we niet in deze hoeveelheden op Walcheren.

Kortom; ik heb vanmiddag een heleboel kennis opgedaan, die ik mijn gasten deze zomer zeker niet zal onthouden!!

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder bezienswaardigheden, educatie, leermoment, musea, natuur

Rondje Walcheren volgens……

….. De Telegraaf:

door RUTGER VAN DEN HOOFDAKKER

 

Langs de kust van Walcheren
AMSTERDAM –  De beroemdste inwoner van Vlissingen was zondermeer Michiel Adriaenszoon de Ruyter. Hij woonde er, als hij niet op zee was, 43 jaar. Een mooi startpunt om meer over hem en de Zeeuwse geschiedenis te weten te komen, is het MuZEEum in Vlissingen. We kunnen hier in al die zalen makkelijk een paar uur doorbrengen. Zo leren we dat Walcheren in de 17e eeuw een eiland was en dat dorpen als ?Domborch?, ?Vlissinghe? en ?Soutenlande? toen al op de kaart stonden.

Vlissingen is voor ons landrotten tevens het startpunt van onze fietsroute langs de kust van Walcheren. Er valt namelijk nogal wat te ontdekken in de omgeving. Zo fietsen we langs de dijk naar Fort Rammekens, het oudste zeefort van West-Europa.

Tussen 1600 en 1800 zijn er bij de kade duizenden schepen vertrokken. Nu heeft de natuur het fort in bezit genomen met bos, weides, kreken en schorren en toont het als een uniek landschap dat je nergens anders in Europa aantreft.

Via het havengebied van Vlissingen-Oost en de knooppunten fietsen we naar Arnemuiden, bekend van het tragische visserslied ’De klok van Arnemuiden’. De plaats ligt niet meer aan zee, maar aan een riviertje dat via het Kanaal door Walcheren met Veere en het Veerse Meer is verbonden. Van stoere vissers is geen sprake meer…

Afwisselend is de route zeker. Na de Veerse Dam bij Vrouwenpolder transformeert het landschap van water, weides, uiterwaarden en dijken plotseling naar bossen, strand en duinen. De westkust heeft duidelijk een ander karakter dan de rest van Walcheren.

Eén van de meeste bijzondere gebieden is de Manteling. Dit bos werd in de 17e eeuw aangeplant als bescherming (mantel) tegen koude noordenwinden. Tussen Oostkapelle en Domburg is zelfs een stukje oerbos te vinden.

De strijd van de bomen tegen de harde, zoute wind is zichtbaar als we door het bos fietsen. De grillig gevormde takken geven het iets sprookjesachtig. In de Gouden Eeuw was het bos nog groter, omdat er toen door de rijke landheren parkbossen werden aangelegd, maar die zijn inmiddels verdwenen. Wel is er nog een aantal landhuizen dat herinnert aan de welvaart.

Na het bos van Hoogduin fietsen we Domburg in. Na Zandvoort is dit de oudste badplaats van Nederland. Vanaf 1833 verrezen er kuurcentra, badpaviljoens en zowaar douches met warm en koud water.

Dat was toen luxe. Maar in de eerste jaren kwamen er slechts de bewoners uit de nabije omgeving. Walcheren was nogal geïsoleerd gelegen. Pas na de aanleg van de spoorlijn Roosendaal – Vlissingen werd het beter bereikbaar.

De route is vrijwel vlak, maar soms als we bovenop de dijk rijden, voelen we ons toch boven alles verheven. Zoals bij Westkapelle, waar we een prachtig uitzicht hebben op de oranje daken van het dorp, de kerk en de vuurtoren die merkwaardig genoeg niet aan zee ligt.

Bij het ronden van de meest westelijke punt van Walcheren zien we links, rechts en voor ons eigenlijk niets anders dan zee. Het voelt alsof we op een kaap staan, ver weg van alles en ervaren het ’Zeeuwse licht’, de bijzondere combinatie van het zonneschijnsel op de zee, de invalshoek van het licht en de glinstering en reflectie van het water. Ook met donkere luchten voel je de magie. En dat trok vele kunstenaars aan zoals Jan Toorop.

Het licht blijft ook op weg naar Zoutelande, waar de route zowel door bos, duin en langs zee gaat, ons boeien. Al voor 1940 kwamen er Duitse kunstenaars naar dit dorpje om het ’Zeeuwse licht’ te zien.

Net zo boeiend is de prachtige route langs dorpjes als Groot Valkenisse en Dishoek. Altijd een strand voorradig om even uit te rusten.

bunker bij Koudekerke

De stranden behoren tot de schoonste van Nederland.

Ook het strand in Vlissingen heeft zijn bekoring, maar nu in het najaar is het wel wat fris. Gelukkig zijn er op de boulevard en in het historische centrum genoeg sfeervolle cafés om even op te warmen.

– 20-11-2010 – De Telegraaf –

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder actief, activiteiten, bezienswaardigheden, fietsen, musea, natuur, wandelen