Pedagogisch verantwoord paardrijden

De pony’s komen….. elke week is dat een feest op minicamping De Visser. Het bankje wordt klaar gezet, meestal ligt er een fototoestel bij. De weg wordt vrij gemaakt en kinderen die er in de voorgaande week al waren, weten waar ze moeten zijn om mee te kunnen doen. De eerste nemen plaats op het bankje en nog voordat de pony’s gearriveerd zijn, heeft zich al een rij gevormd ……

…… want als je een keer op de rug van een van de pony’s plaats wilt nemen, gaat er een wachttijd aan vooraf. En in die rij wachtenden gebeurt vanalles.

Het begint met gezellig gekeuvel. Iedereen ontvangt een kaartje van kampeerboerin Joyce, waarmee ze het eerste rondje gratis kunnen proberen. Bij het uitdelen oefent ze de namen van de berijders, maar meestal weet ze ze nog niet allemaal en krijgt ze hulp en tips van de nog geduldig wachtende kinderen.

Daarna volgt de spanning voor degene die bijna aan de beurt zijn. Iemand moet toch nog even uit de rij om een zenuwachtig plasje te doen. Bij terugkomst blijkt zijn plekje opgevuld (aangesloten) te zijn…. Tja, hoe moet dat dan als niemand je plekje vrij gehouden heeft?? Maar de kinderen kunnen zich heel goed herinneren dat er nog iemand tussen hoort en de toiletbezoeker kan rustig terug op “zijn” plaats.

Als de lange wachttijd ervoor gezorgd heeft dat je bijna aan de beurt bent, neemt de spanning toe en wordt er hier en daar een mama gevraagd om in de buurt te blijven….. Of de spanning wordt te groot en gaat over in angst. Het is mooi om te zien dat de ene mama er in slaagt om die angst te laten verdwijnen en de andere mama dat echt niet voor elkaar krijgt. In het laatste geval doet kampeerboerin Joyce nog een poging om hulp aan te bieden, wat weleens helpt, want iedereen weet: vreemde ogen…… Maar een enkele keer is de wachtende niet meer om te praten en verlaat, enigszins bedroefd en teleurgesteld, of soms met opluchting de rij. Ook prima, want het is en blijft vakantie. Ponyrijden moet leuk zijn en is natuurlijk niet verplicht.

Als de eerste ronde een succes is geweest komen de zakgeld-centjes tevoorschijn en tovert de wachtrij om tot een rij met gevorderde beoefenaars van de sport. Er komen stoere verhalen. De paarden worden van top tot teen onder de loep genomen. Men wil weten of ze ook een naam hebben. En tijdens die analyse blijkt dat er kleuverschil in zit. Een enkeling constateert ook een hoogteverschil. Op die manier ontstaan nieuwe wensen. “Ik wil op de bruine”, “ik wil op die met het geruite dekje”, “ik ben net al op Valentino geweest en ga nu op de andere”.  Hoe los je dat toch op? Ook daarin zijn de kinderen zeer creatief. De grote wachtende beinvloedt de kleine buurman op een dusdanige manier dat de wens van de kleine buurman in het voordeel van hem uitpakt. Mocht het niet lukken dan is er altijd wel iemand bereid om een plaatsje naar voren te schuiven in de rij, zodat de wens alsnog ingevuld kan worden.

 Zo zie je maar….. mede door het ponyrijden leren de kinderen om met elkaar creatieve oplossingen te zoeken voor hun problemen. Ze kunnen al heel veel zelf! Dat is mooi om te zien.

De week van de wedstrijden (2)

Een vakantie is bedoeld om te ontspannen en bij te komen van de stress van alle dag. Maar op minicamping De Visser gaat het deze week om de prestaties…..

In deze vakantieweek vinden zowel een Stratenloop in Westkapelle als een danswedstrijd in Zoutelande plaats. Voor de 1e zoutelande Dance Award zorgen de campings uit Zoutelande voor enthousiaste en spetterende deelnemers. Minicamping De Visser is volledig in voorbereiding op dit evenement. Dit werd eerde beschreven in het eerste verhaaltje over deze ‘prestatiegerichte’ week.

De hardloopwedstrijd is onderwerp van gesprek op deze ochtend. Het is droog, mensen komen langzaam uit hun tent en spreken elkaar iets meer. De een heeft gisteravond al een extra rondje gelopen, de ander was al vroeg op pad om daarna zijn lichaam toch extra rust te gunnen voor de wedstrijd. Er zijn schoenen gevonden voor de dame die ze helaas (!) niet bij had, dus die nu kan ook meedoen! Zelfs de voeding komt ter sprake en ik moet op zoek naar shirts voor de hele groep..

Verder staan deze ochtend de kleine gasten van minicamping De Visser om 10.00 uur te trappelen om enkele nieuwe pasjes te leren van dansjuf Laurence. Het podium blijkt slechts 3 x 3 meter aan oppervlakte te hebben, dus grootse bewegingen met 18 kinderen zit er niet in. De bewegingen worden enigszins aangepast en er is ruimte voor enkele solo-momenten voor de echte kunstenaars binnen de groep. En die zijn er; meisjes met een ballet-achtergrond, dametjes vallen in een split, coole bewegingen van de grotere jongens…. de groep heeft het allemaal in zich.

Als de muziek aan gaat druppelt er langzaam nieuwsgierig publiek de oefenruimte binnen. Het optreden voor het publiek nemen we op deze manier meteen mee. De diverse bewegingen en solo-momenten worden stuk voor stuk aan elkaar geplakt en zo komt de groep tot een volledige uitgewerkte act. Na 3 keer herhalen, oefenen ze zelfs de buiging aan het einde van de dans!! En dan nog een allerlaatste keer….. met als gevolg een oorverdovend applaus van de toeschouwer.

GOED GEDAAN jongens en meiden! TOP!

De week van de wedstrijden

In de zomervakantie organiseren we af en toe een leuke activiteit voor onze kleine gasten, maar deze week zijn ook de volwassenen aan de beurt.

Donderdag 19 juli vindt de allereerste keer Zoutelande Dance Award plaats. Een danswedstrijd waabij de campings uit Zoutelande zorgen voor spetterende deelnemers. Minicamping De Visser is volledig in voorbereiding op dit evenement.

Vanochtend verzamelden alle dansers en danseressen zich in de recreatieruimte om onder de enthousiaste leiding van dansjuf Laurence te werken aan de eerste stapjes op weg naar een complete dans. Zowel jongens als meisjes bewegen super op de muziek en gaan er helemaal voor. Na een uur was het tijd voor een drankje en een pauze van 23 uur. Morgen volgt een 2e oefensessie.

Maar niet alleen de kleine gasten zijn deze week actief. Ook heeft een aantal volwassenen de stoute (loop)schoenen aangetrokken en zich aangemeld voor een loopwedstrijd. Op woensdag 18 juli verschijnen er tot nu toe 6 deelnemers aan de start in een ‘minicamping de visser’-shirt. Voor de een een routine-rondje en voor de ander een heuse uitdaging. Enkele vakantie-gangers twijfelden nog, maar ik hoop dat we woensdagavond het aantal op 10 deelnemers kunnen afstrepen.

Loop gerust mee, het is voor mij ook helemaal nieuw!! Samen redden we het wel!