Het wildbreien in Boudewijnskerke neemt grote vormen aan. Tijdens de 6e sessie wildbreien op de eerste donderdag in augustus, schuiven meer dan 40 personen aan om aan de slag te gaan met wol en andere garen.
Al vroeg wordt de recreatieruimte omgetoverd tot echte breizaal. Terwijl kampeerboerin Joyce breinaalden en wol een plekje 
geeft, gluren de kleine mannen op minicamping De Visser af en toe voorzichtig door de ramen. De conclusie ‘breien is niets voor jongens’ is al eerder getrokken. Maar diezelfde kleine mannen zijn de eerste die een kwartier voor aanvang in de weer zijn met bolletjes wol en bierviltjes. Ik heb ze aan het werk gezet, ze maken pompoentjes. Door het opplakken van oogjes krijgen de wolwezentjes een gezicht.
Gelukkig zijn er een aantal creatieve dames die mijn taak overnemen, zodat ik me met enkele Duitse toeristen kan bezig houden. Zij hebben de activiteit gevonden door de vermeldingen in de Vakantiegids Zoutelande en de 
Badkoerier. Ook die meisjes schuiven aan bij de pompoenen.
De media heeft vandaag prima zijn werk gedaan, want als de aanvangstijd eenmaal verstreken is, is de breizaal helemaal vol gelopen. Jongens, meisjes, mama’s en zelfs papa’s zijn in de weer met wol en naalden. Leuk dat papa dat in de vakantie gewoon doet, want als papa het kan, blijft zoonlief ook bezig.
De vraag “mogen we het eindresultaat ook meenemen..?” komt van een toerist die haar vakantie doorbrengt bij een collega. Zij denkt daar ook wel een plekje te vinden waar het eindresultaat geshowd kan worden. Natuurlijk mag dat en de moeders met dochters schuiven aan. Zij gaan direct aan het werk met het echte breien en zo wordt de breitechniek doorgegeven aan de volgende generatie. Maar waar ik van mijn oma leerde ‘insteken – draadje omslaan – doorhalen – af laten gaan’ heeft een van de meisjes een heel ander ezelsbruggetje geleerd om de breitechniek te onthouden. Zij zingt op de wijs van het liedje “Joepie, Joepie is gekomen..” de tekst ‘door het poortje hier naar binnen – snel een dasje om gedaan – door het poortje weer naar buiten – en uit wandelen gegaan’. Een hele leuke manier om de kinderen het breien aan te leren.
Later wisselen de kinderen ook diverse technieken uit voor vingerhaken en zelfs vingerbreien. En daar leren de ouderen dan weer van. Kortom: het was een zeer drukke, gezellige en zinvolle ochtend, waarbij het breien in Boudewijnskerke een leuke vakantie-herinnering heeft gevormd.
Post van het Platteland 